De Myanmar zijn gek op plastic zakjes. Alles wordt erin verpakt, van groente en fruit tot afhaalmaaltijden en thee. Tijdens een concert van de lokale rockheld LynLyn werd zelfs het bier in plastic zakjes geserveerd. Die liefde voor plastic zie je terug op straat; weinig steden zijn zo vies als Yangon.
Uit eten gaan is in Yangon zo goedkoop dat we bijna nooit meer zelf in de keuken staan. Myanmar heeft een cultuur van eten op straat, overal zijn karren, kraampjes en stoeprestaurantjes waar je terecht kunt voor een snelle hap. Hier eten is een grote ontdekkingstocht langs onbekende groenten, vreemde gewoonten en onderdelen van dieren die we in Nederland nooit zouden eten.
Na ruim een maand in Myanmar begint Yangon langzaam een beetje als thuis te voelen. Eén ding was daarvoor onmisbaar: Mijn eigen fiets. Twee weken geleden vond ik mijn hemelsblauwe Wisteria, een tweedehandsje uit Japan in Insein Township, de fietsenwijk van de stad.